gümüş

is.

1. Parlaq bozumtul-ağ rəngli, kimyəvi element – nəcib metal (zərgərlik və bəzək şeyləri qayırmaq, pul kəsmək və s. üçün işlədilir). Gümüş suyuna çəkmək – adi metalların üstünə gümüş suyu çəkmək, gümüşü rəngləmək. Qaşıqları gümüş suyuna çəkmək. Gümüşə tutmaq – üstünü gümüşlə örtmək, gümüşlə bəzəmək. Xəncərin dəstəsini gümüşə tutmaq. // Sif. mənasında. Gümüşdən qayrılmış. Gümüş çəngəl. – Yavaşyavaş gümüş qaşıqlar da stəkanlara dəyib cingildədi. Ç.. Dəmirqaya üstü zərlə yazılı papirosu gümüş qutudan aldı və oturdu. H. N..

2. is. Gümüşdən qayrılmış şeylər; gümüş pul. Baxdı ki, burada o qədər qızıl, gümüş var, elə bil yeddi padşahın xəzinəsi burdadır. «Koroğlu». Gümüş kağız – ətri çıxmasın deyə çay, siqaret və s. -nin büküldüyü qurşun kağız.

3. sif. bax gümüşü. Dərələrdən gümüş sular çağlar. A. Ş.. Ay gümüş dalğalarda; Nazlanır gəmi kimi. N. R..